Ποίημα του παπαΝικόλα Καλογήρου (1) #2157 για τον εορτασμό της Ναυτικής Εβδομάδας,
Το ποίημα προσέφερε ο εγγονός του κος Νίκος Ευ. Καλογήρου |
Το χωριό μας έχει βγάλει αρκετούς λαϊκούς (αυτοδίδακτους, χωρίς να έχουν φοιτήσει σε ειδική σχολή) καλλιτέχνες. Πάντα με καλές σκέψεις, έναν Αγιο που πέρασε από τα χώματα μας.
Τα παραπάνω γράφτηκαν τον Αύγουστο του 2018 όταν αυτό το ποίημα του παπαΝικόλα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Νικολός Εξαδάκτυλος |
Για να δείτε το πρωτότυπο, γραμμένο (με τη γραμματική της εποχής) από τον στενό φίλο του παπαΝικόλα, Χαρίλαο Στεφάνου, πατήστε εδώ.
Αιδεσιμολογιότατε, Κύριε Λιμενάρχα, Τοπικαί Αρχαί, Κύριε Πρόεδρε, Κύριοι Καθηγηταί, Κύριοι Διδάσκαλοι, τέκνα εν Κυρίω Αγαπητά.
Γνωρίζομε όλοι μας οτι έχει καθιερωθεί κατ’ έτος να εορτάζεται ανά το Πανελλήνιον η εορτή της Ναυτικής Εβδομάδος. Για όλους τους Ελληνας, και ιδιαιτέρως ημάς τους νησιώτες έχει ιδιαιτέραν σημασίαν. Είναι εορτή των Νησιών μας, θα εορταστεί με διάφορους εκδηλώσεις, χαράς, λόγων και ποιημάτων. Η αγία εκκλησία μας, προσκαλεί πάντας υμάς, μικρούς τε και μεγάλους, όπως συμμετάσχωμεν εις τον εορτασμόν. Αφ’ ετέρου δε να ενθυμηθώμεν τα ευεργετικά μέτρα της εθνικής μας Κυβερνήσεως, τα οποία καθημερινά λαμβάνει υπέρ των ναυτιλομένων μας.
ΕΛΛΑΣ, ΝΑΥΤΙΛΙΑ, ΝΑΥΤΗΣ |
Ένα ακρωτήρι είναι η Ελλάς Στην Δυτική Ευρώπη, Που την στολίζουν τα νησιά Κι’ άλλοι ωραίοι τόποι.
Παντού την βρέχει η θάλασσα Και τη γλυκά χαϊδεύει, Το κάθε τις πλεούμενο Το καλοταξιδεύει.
Τα ποντοπόρα πλοία μας Περήφανα τη σχίζουν Και με την κυανόλευκον Την θάλασσα αρμενίζουν.
Ιαπωνία, Αμερική, Ανατολή και Δύση Αλλού θα πάρει εμπόρευμα, Αλλού θα το αφήσει.
Ο καπετάνιος στην Γέφυρα Θε να φωνάζει βίρα Το πλήρωμα στη θέση του Του ναυτικού η μοίρα.
Τον Ελληνοχριστιανισμόν Μετέφερον τα πλοία, Αξίως εορτάζουμε Παιδιά την Ναυτιλία.
|
Οι ποντοπόροι ναυτικοί Οι παλαιοί προμάχοι Με τρεχαντήρια ρίχνοντο Ακάθεκτοι στη μάχη.
Και δόξασαν το έθνος μας Το γένος, την τιμήν μας Γι’ αυτό και συνεχίζομεν Με όλη την ψυχή μας.
Και η κωμόπολις Στενιών Δικαίως εορτάζει Το μωρό σαν γεννηθεί Την θάλασσα κυτάζει.
Και όταν ενηλικιωθεί Τη μάνα του φωνάζει Πλύνε το σάκκο μάννα μου Τα ρούχα ετοίμασε μου Εντάξει είναι μάτια μου Ετοιμα είναι γιε μου.
Φέρε μου και το φυλακτό Που ήταν του παππού μου Από μικρός μου το ‘ταξε Και το ‘χω εις το νου μου.
|
Βάλτο στο στήθος τέκνον μου Και κάνε τον Σταυρόν σου Κι’ ο Αγιος Νικόλαος Θα είναι στο πλευρό σου.
Εξήντα χρόνια ο παππούς Το έφερε μαζί του Η μύτη του δεν άνοιξε Σε όλη τη ζωή του.
Με την ευχή μου γιόκα μου Να ‘χεις καλά ταξίδια Κι’ όταν θα ‘ρθεις με το καλό Φέρε πολλά στολίδια.
Εορτάζει η Ναυτιλία Της Ελλάδος το καμάρι Μέσα στους ναυτιλλόμενους Οι Στενιές έχουν τη χάρη.
Σήμερα τα βαπόρια μας Δεν είναι όπως πρώτα Η Εθνική Κυβέρνησις τους έδωσε τα φώτα. |
|